انواع عطایا

عطایای روح‌القدس بسیار است. در عهد جدید شاهد جلوه‌گری بعضی از این عطایا از سوی رسولان و شاگردان عیسی مسیح می‌شویم، امّا در خصوص عطایا فقط پولس رسول دست به قلم برده و تا حدودی به معرّفی بعضی از آنها پرداخته است؛ و البتّه شاید بتوان این چنین نیز گفت که اگر پولس در خصوص عطایا چیزی نمی‌گفت، ما امروزه نسبت به آنها با این که وجود دارند چندان متوجّه نمی‌شدیم.

شاگردان مسیح در طول خدمت خود آن قدر که توان خود را برای انتشار مژدة خوش انجیل و روح‌القدس گذاشتند در رسالات بر جای مانده از آنان چیزی در خصوص عطایای روح‌القدس ندیدیم. امّا پولس رسول در مجموع زوایای بسیار جالبی را از عطایا به ما ارائه می‌دهد که به آنها می‌پردازیم.

پولس عطایا را در سه گروه و دسته بندی قرار می‌دهد: نعمتها؛ خدمتها؛ عملها: «¹امّا دربارة عطاياي روحاني، اي برادران نمي‌خواهم شما بي‌خبر باشيد. ...⁴و نعمتها انواع است ولي روح همان.⁵و خدمتها انواع است امّا خداوند همان.⁶و عملها انواع است لیكن همان خدا همه را در همه عمل مي‌كند.⁷ولي هر كس را ظهور روح به جهت منفعت عطا مي‌شود» ( اوّل قرنتیان 12 : 1 و 4 - 7 ).

در گروه اوّلِ عطایا، که به صورت نعمتها هست خدا در وجه روحانی خود یعنی روح‌القدس، عطایای خود را به مسیحیان و ایمانداران عطا می‌کند «و نعمتها انواع است ولي روح همان»؛ در گروه دوّمِ عطایا، که به صورت خدمتها هست، خدا در وجه انسانی و در جایگاه کاهن اعظم، خادم امین، خداوند عیسی مسیح که سر کلیسا است خدمتها را به کلیسا عطا می‌کند «⁵و خدمتها انواع است امّا خداوند همان»؛ و در گروه سوّمِ عطایا، که به صورت عملها هست، خدا در وجه آسمانی و خدایی خود عطایایی را به جهان می‌بخشد.

در آیات بعدی یعنی از آیات 8 تا 10 به 9 عطیّه اشاره شده که به عطایای نه‌گانه شهرت یافته و اکثر کلیساها عطایا را در حد همین 9 تا معرّفی می‌کنند: «⁸زيرا يكي را به وساطت روح، كلام حكمت داده مي‌شود و ديگري را كلام علم، به حسب همان روح.⁹و يكي را ايمان به همان روح و ديگري را نعمتهاي شفا دادن به همان روح.¹⁰و يكي را قوّت معجزات و ديگري را نبوّت و يكي را تميز ارواح و ديگري را اقسام زبانها و ديگري را ترجمة زبانها» ( اوّل قرنتیان 12 : 8 - 10 ).

امّا حقیقت امر این است که پولس رسول در خطاب به ایمانداران افسس تنها به 9 عطیّة آسمانی اشاره کرده و اینها تمام عطایای روح‌القدس نیست. عطایای روح‌القدس بسیار بیشتر از این 9 تا می‌باشد که قطعاً خود پولس نیز از این امر آگاه بوده و در نامة خود به افسس فقط خواسته برای نمونه از چند تای آنها نام ببرد، در حقیقت چیزی به نام عطایای نه‌گانه نداریم.

برای این که در مبحث شناخت عطایا گیج نشوید و با فکرهای ماورایی در خصوص ماهیت عطایا از حقیقت موضوع منحرف نگردید، بگذارید به زبانِ معناییِ کلمه در خصوص کلیّت عطایا به شما جمله‌ای بگویم.

"عطیّه یا بخشش، یعنی رسیدن لطفی به کسی که تا آن زمان دارای آن نبوده و در یک لحظه و ناگهان دارای آن شده است. عطایای روح‌القدس قوّتها و قدرتهایی هستند برای کسانی که تا آن زمان از آنها بی‌بهره بودند و به طرفه‌العینی به شکلی عجیب دارای آن شدند، بدون آن که برای به دست آوردن آن هیچ تلاشی کرده باشند."

حال پولس رسول جمیع این عطایا را در سه دسته بندی قرار داده و به ما معرّفی می‌کند.

نعمتها:

برخی عطایا در غالب نعمت ارزانی می‌گردد. این به چه معنی است؟ یعنی این دسته عطایا برای استفاده و بهره بردن خود شخص است که می‌تواند برای دیگران نیز مفید باشد. اغلب عطایا از این دسته هستند مانند: کلام حکمت، تمیز ارواح، زبانها و ...؛ این نوع عطایا بیشترین بخششهایی را در بر می‌گیرد که تا کنون به کلیسا و اشخاص داده شده است.

عطایا از یک سو باعث قوّت و بنای ایمانی یک شخص می‌گردد و او را در چهارچوب کلیسا نگه می‌دارد، و از سویی دیگر دارای نمودهایی است که نگاه و ذهن دیگران را به سمت کلیسا جلب می‌کند.

امّا آن چه مسلّم و مبین است، بیشتر عطایا برای امداد رسانی به افراد داده شده است. مثلاً عطیّة شفا برای رفع بیماری و سلامت جسم داده می‌شود؛ یا کلام حکمت برای فزونی دانش و حکمت به کسی داده می‌شود؛ یا تمیز ارواح برای شناسایی و دوری جستن از روحهای شریر داده می‌شود.

در خصوص عطایا زیاد دیده شده که ایمانداران و حتّی کلیسا به اشتباه افتاده باشند. بارها دیدم که شخصی در کلیسا مدّعی داشتن عطیّة شفا بوده، و عدّه‌ای این را تأیید کردند؛ امّا در تمام این موارد پیش آمده که شخصاً به بررسی نزدیک آنها پرداختم متأسّفانه درست نبود.

بسیار دیده شده که شخصی با ایمان قلبی به خداوند، برای شخصی دیگر دعا نموده و او شفا یافته، و دقیقاً همین جا او به خطا رفته و فکر کرد که دارای عطیّة شفا شده و این موضوع را در همه جا جار زده! باید بدانید که حتّی اگر نظیر چنین اتّفاقی چندین بار هم برای کسی بیفتد، نشان از عطیّة شفا نیست.

هر ایماندار به مسیح، زیر نگاه و محبّتِ خاص خداوند قرار دارد و این محتمل است که خداوند بارها به دعاهای او آمین بگوید، امّا این به هیچ وجه نشان از داشتن یک عطیّة خاص نیست.

خداوند عیسی مسیح می‌فرماید: «¹⁷و این آیات همراه ایمانداران خواهد بود که به نام من دیوها را بیرون کنند و به زبانهای تازه حرف زنند¹⁸و مارها را بردارند و اگر زهر قاتلی بخورند، ضرری بدیشان نرساند و هرگاه دستها بر مریضان گذارند، شفا خواهند یافت» ( مرقس 16 : 17 - 18 ). اینها قوّتها و قدرتهایی است که باید از یک ایماندار واقعی در وقت لزوم ظاهر شود و اگر چنین نباشد، آن شخص در حقیقت ایمانداری واقعی نیست.

داشتن عطیّه به یک گونة خاص تعریف می‌گردد. بگذارید با مثالی این موضوع را آشکارتر سازم تا تفاوت بین کسی که عطیّه‌ای دارد با شخصی که به ایمان در زمانی درست و در ارادة خدا دعا می‌کند و نتیجه می‌گیرد، آشکار گردد.

در خصوص جایگاه‌های نظامی همه می‌دانید که به چه شکلی رتبه بندی می‌گردند. برخی نیروهای کادر رسمی ارتش هستند مانند افسران و درجه‌داران، و برخی نیروهای سرباز وظیفه می‌باشند.

نیروهای کادر رسمی: 1- استخدام شده برای خدمت می‌باشند، 2- دارای یونیفرم رسمی با نشان و درجه می‌باشند، 3- دارای سلاح کمری و مجاز به حمل و استفاده دائم از آن می‌باشند. این کادر رسمی در هر زمان که خودشان بخواهند می‌توانند از سلاح و قدرتی که به آنان داده شده استفاده کنند.

امّا نیروهای سرباز وظیفه: 1- موقّتاً به خدمت گرفته شده‌اند، 2- یونیفرم آنان دارای نشان و اعتبار یک کادر رسمی نیست، 3- فاقد اسلحة تمام وقت می‌باشند و تنها در زمانی که لازم باشد آنان را مسلّح می‌کنند. این سربازانِ وظیفه با توجّه به این که اکثر مواقع مسلّح نیستند، نمی‌توانند در هر زمان که بخواهند از قدرت نظامی استفاده کنند و باید همیشه گوش به فرمان فرماندة خود باشند.

حال دقیقاً تفاوت کسی که دارای عطیّه است با کسی که به ایمان عملی شبیه به عطیّه‌داران می‌کند مانند کادر رسمی و سرباز وظیفه است. کسی که عطیّه دارد مانند آن کادر رسمیِ نظامی است که می‌تواند در هر لحظه از آن اعتبار و قدرتی که به او داده شده استفاده کند؛ و ایمانداری که به ایمان دعا می‌کند و اتّفاقی صورت می‌گیرد مانند سرباز وظیفه‌ای هست که در یک لحظه مسلّح شده و قدرت یافته تا کاری بکند.

نباید بروز یک امر ماوراءالطبیعه از شخصی این توّهم را در او و دیگران ایجاد کند که آن شخص دارای عطیّه‌ای شده است. عطیّه یک قوّت و قدرت دائمی است و گاه‌گاهی شکل نمی‌گیرد.

این قبیل نعمتها را روح‌القدس حسب نیازهای یک کلیسا در شرایط و موقعیّتهای خاص آن کلیسا به افراد عطا می‌کند. به طور مثال در کشور و مناطقی که مردم آن قریب به اتّفاق از بی‌ایمانان به مسیح تشکیل شده‌اند، عطیّة زبانها بیشتر داده می‌شود تا توجّة آنان را به کلیسا جلب کند.

و یا در کشور و منطقه‌ای که اکثریّت مسیحی می‌باشند، برای این که لطف خداوند بیشتر به کلیسایش نشان داده شود تا دردی از آنان گرفته شود، عطیّة شفا بیشتر دیده می‌شود.

این دسته از عطایا مانند نعمتهایی هستند که هم خود شخص و هم کسی که در راستای منفعت بردن از آن قرار می‌گیرد را شاد و مسرور می‌سازد. این گونه عطایایی که در دستة نعمتها قرار دارند موجب خشنودی و رضایت همگانی هستند، از ایماندار تا بی‌ایمانان، و غالباً هیچ کسی با آنها سر مخالف ندارد و محبوب همه می‌باشد. بر خلاف خدمتها که می‌تواند دشمنان خارجی و داخلی نیز داشته باشند از آن روی که این دسته از عطایا برای خدمت به خداوند به کلیسا بخشیده می‌شوند، چیزی که دنیا از آن نفرت دارد.

خدمتها:

برخی عطایا در قالب خدمتها ارزانی می‌گردد. این عطایا بسیار خاص است و به هر کسی داده نمی‌شود و شخص می‌بایست به طور خاصی مد نظر خداوند و دارای شرایط بسیار ویژه‌ای باشد. ظهور این دسته عطایا غالباً برای منفعت دیگران و کلیسا است.

در این گونه از عطایا که به شخصی داده می‌شود خود شخص را تبدیل به یک موهبت الهی می‌کند و آنگاه خداوند او را به عنوان یک عطیّه و هدیه به کلیسای خود می‌بخشد. در عهد عتیق رد این گونه از عطایا وجود داشته، در ابتدا خدا از دوازده سبط بنی‌اسرائیل، سبط لاوی را برای این منظور انتخاب می‌کند و سپس آنان را در دو جایگاه خدمتی به قوم عطا می‌کند.

این دو جایگاه عبارت بودند از: کاهنان و لاویان، که در خدمت هیکلِ خدا مشغول بودند. امّا علاوه بر این دو خدمت خدمتهای دیگری نیز در عهد عتیق مقرّر شده بود که در کتاب مقدّس با آنها آشنا می‌شویم مانند خدمت رسولان، خدمت انبیا، خدمت شبانی و خدمت معلّمی، همچنین در جایی نیز به نام مبشّران بر می‌خوریم.

در عهد جدید نیز پولس رسول در ابتدا به برقرار بودن همان دو جایگاه خدمتیِ عهد عتیق اشاره دارد و حتّی به این پنج خدمت نیز اشاره می‌کند. او این خدمتها که عطیّة روح‌القدس برای کلیسا می‌باشد را در پنج جایگاه متفاوت با خدمتهای گوناگون معرّفی می‌کند و برای آنان رتبه‌ بندی قائل شده است. این پنج خدمت اصلی در کلیسا در اصل معادل خدمت کهانتی کاهنان در عهد عتیق است.

«¹⁰آن که نزول نمود، همان است که صعود نیز کرد بالاتر از جمیع افلاک تا همة چیزها را پُر کند¹¹و او بخشید بعضی رسولان و بعضی انبیا و بعضی مبشّرین و بعضی شبانان و معلّمان را،¹²برای تکمیل مقدّسین، برای کار خدمت، برای بنای جسد مسیح» ( افسسیان 4 : 10 - 12 ).

پولس دو بار در رسالات خود اعلام می‌کند که این خدمتها فقط از سوی خداوند به کسی اعطا می‌شود. این خدمتها را به هیچ وجه و تحت هیچ شرایطی حسب: 1- سابقة ایمانی یک شخص، 2- دانش کتاب مقدّسی یک شخص، 3- تحصیلات الهیّاتی یک شخص، 4- داشتن قوّت و عطایای یک شخص، 5- قداست و محبوبیّت و شهرت یک شخص، 6- نیاز کلیسا، نباید به کسی داده شود. این خدمتها فقط توسّط خداوند عیسی مسیح و با مسح روح‌القدس که به همراه یک امر ماوراءالطبیعه است به شخصی داده می‌شود.

پس از آن که کسی برای چنین خدمتی در کلیسا از سوی خداوند برگزیده و مسح گردد، توسّط بالاترین مقام کلیسا یعنی رسولان و در صورت نبود یک رسول، توسّط خدمت یک نبی باید در کلیسا نیز اعلام گردد.

ما نمونه‌ای از این روند را در کتاب اعمال رسولان به هنگام انتخاب پولس و برنابا می‌بینیم: «¹و در کلیسایی که در اَنطاکیّه بود، انبیا و معلّم چند بودند، برنابا و شمعونِ ملقّب به نیجر و لوکیوسِ قیروانی و مَناحمِ برادر رضاعی هیرودیسِ تیترارخ و سولس.²چون ایشان در عبادت خدا و روزه مشغول می‌بودند، روح‌القدس گفت، بَرنابا و سولس را برای من جدا سازید از بهر آن عمل که ایشان را برای آن خوانده‌ام.³آنگاه روزه گرفته و دعا کرده و دستها بر ایشان گذارده، روانه نمودند» ( اعمال رسولان 13 : 1 - 3 ).

دارندگان این خدمتها خادمین کلیسا نیستند بلکه خادمین خداوند عیسی مسیح برای کار خدمت در کلیسا می‌باشند و هدایت از روح‌القدس می‌گیرند. بر خلاف تعالیم غلطی که در بسیاری از کلیساها شنیده می‌شود، وظیفة این خدمتها جلب رضایت مسیحیان و ایمانداران و خدمتگزاری به آنان نیست، بلکه کسب رضایت خداوند و حفاظت از راستی و سلامت کلیسای خداوند عیسی مسیح می‌باشد.

حال لازم است یک هشدار بسیار جدی در خصوص این جایگاه‌ها را اعلام کنم! این خدمتها از سوی خداوند و با مسح روح‌القدس تعیین می‌گردند و دارندگان این خدمتها بلاشک دارای مهر روح‌القدس و فرزندان برگزیدة خدا می‌باشند. پس هر گونه سرکشی، مجادله، افترا و نسبت ناشایست و برخورد خصمانه به این خادمین، به مثابة برخورد با خداوند عیسی مسیح است و می‌تواند خاطی را از ملکوت خداوند ساقط نماید. کمی جلوتر در خصوص این خدمتها توضیحات جامع داده خواهد شد.

و امّا خدمت لاویان که در عهد عتیق برقرار بوده، در عهد جدید و در کلیساها با عنوان شمّاسان شناخته می‌شوند. یک شمّاس برای خدمت رساندن به مسیحیان و ایمانداران در کلیسا تعیین می‌گردد. هر چند خداوند بعضیها را برای این خدمتها تعیین می‌کند، چنان که در عهد عتیق و عهد جدید بوده، امّا لزوماً نیازمند مسح آسمانی نیست و رسولان و انبیا و شبانان نیز می‌توانند حسب نیاز کلیسا بعضیها را در این جایگاه‌ها مقرّر نمایند.

پولس رسول در نامة خود به تیطس از او خواسته تا برای کلیساها کشیشانی مقرّر نماید: «⁵بدین جهت تو را در کریت وا گذاشتم، تا آن چه را که باقی مانده است اصلاح نمایی و چنان که من به تو امر نمودم، کشیشان در هر شهر مقرّر کنی» ( تیطس 1 : 5 ).

پولس رسول یک سفارش خاص برای تمام خادمین کلیسا دارد که به خاطر جایگاه خدمتی خود مغرور نشده و فکرهای بلند پروازانه به خود راه ندهند از این جهت که چون می‌بینند در خدمت خود نیک پیش می‌روند، می‌توانند در خدمتهای دیگر نیز داخل شوند.

«³زيرا به آن فيضي كه به من عطا شده است، هر يكي از شما را مي‌گويم كه فكرهاي بلندتر از آن چه شايسته است مكنيد بلكه به اعتدال فكر نماييد، به اندازة آن بهرة ايمان كه خدا به هر كس قسمت فرموده است.⁴زيرا همچنان كه در يك بدن اعضاي بسيار داريم و هر عضوي را يك كار نيست،⁵همچنين ما كه بسياريم، يك جسد هستيم در مسيح، امّا فرداً اعضاي يك ديگر.⁶پس چون نعمتهاي مختلف داريم به حسب فيضي كه به ما داده شد، خواه نبوّت بر حسب موافقت ايمان،⁷يا خدمت در خدمتگزاري، يا معلّم در تعليم،⁸يا واعظ در موعظه، يا بخشنده به سخاوت، يا پيشوا به اجتهاد، يا رحم كننده به سرور» ( رومیان 12 : 3 - 8 ).

ورود هر شخص یا خادمی، حتّی یک خادم با مسح آسمانی، در خدمتی که برای آن مسح نشده، بلاشک ایجاد بحران و اشتباهات وخیم و جبران‌ناپذیری در کلیسا خواهد کرد. روح‌القدس هر کسی را که برای خدمتی مقرّر و مسح نماید، به منزلة آن است که او فقط در آن جایگاه اجازة خدمت دارد و نباید فکرهای بلند پروازانه کند و به خدمتی دیگر نیز مشغول گردد، حال هر چه قدر هم کلیسا نیاز به یک خدمت خاص داشته باشد، امّا نباید حسب نیاز جایگاهی بدون اجازه و مسح روح‌القدس پر شود.

عملها:

گروه سوّم از عطایا، در شکل عملها داده می‌شود. این عطایا را خود خدای قادر مطلق به توسّط روح‌القدس به جهان می‌بخشد. چرا می‌گوییم به جهان؟ چون عطایای گروه عملها به کسانی داده می‌شود که حیطة آنها در خارج از کلیسا نیز قرار دارد.

از این دسته عطایا می‌توان به عطیّة بخشش اشاره کرد که نعمتی برای خود شخص ندارد و یا در جایگاه خدمتی در کلیسا هم قرار ندارد، امّا جلوه‌ای از محبّت عظیم خداوند است که در شخصی به وجود می‌آید و او را به مهربانی نمودن و بخشیدن چیزی به دیگران می‌کشاند. این عطیّه غالباً جنبة مالی و مادی دارد.

و دیگر از این دستة عطایا می‌توان به خدمتگزاری نیز اشاره کرد. در این عطیّه نیز روح‌القدس قلب کسی را مملو از محبّت می‌کند تا به حدی که شبانه روز در فکر کمک کردن و باری از دوش کسی برداشتن می‌باشد. این عطیّه وجه مالی ندارد به عملکرد انسانی و جسمانی شخص مرتبط است.

اساساً این گروه عطایا صرفاً برای منفعت رساندن به دیگران داده می‌شود.

برگرفته از کتاب شناخت خدمتها و عطایای روح القدس ؛ نویسنده: لوک رایان

این اثر تحت مجوز Creative Commons Attribution 4.0 International ( CC BY 4.0 ) منتشر شده است. استفاده از این اثر تنها در صورتی مجاز است که محتوای اصلی بدون هیچ گونه تغییری حفظ شده و منبع به دقّت ذکر گردد.

جستجوی این وبلاگ