سرِ هفت روحِ پیش تخت خدا

   «⁴یوحنّا، به هفت کلیسایی که در آسیا هستند. فیض و سلامتی بر شما باد از او که هست و بود و می‌آید و از هفت روح که پیش تخت وی هستند،⁵و از عیسی مسیح که شاهد امین و نخست‌زادة از مردگان و رئیس پادشاهان جهان است. مر او را که ما را محبّت می‌نماید و ما را از گناهان ما به خون خود شست،⁶و ما را نزد خدا و پدر خود، پادشاهان و کهنه ساخت؛ او را جلال و توانایی باد تا ابدالآباد. آمین.⁷اینک، با ابرها می‌آید؛ و هر چشمی او را خواهد دید، و آنانی که او را نیزه زدند، و تمامی امّتهای جهان برای وی خواهند نالید. بلی! آمین.⁸من هستم الف و یاء، اوّل و آخر، می‌گوید آن خداوند خدا، که هست و بود و می‌آید، قادر عَلَی الاِطلاق» ( مکاشفه 1 : 4 - 8 ).

یوحنّا مکاشفه را با فرستادن تحیّات به هفت کلیسایی که در آسیا هستند شروع می‌کند. چرا او تنها به هفت کلیسا سلام می‌فرستد در صورتی که کلیساهای دیگری نیز در آسیا بودند؟ در همین صحنه‌های آغازینِ مکاشفة عیسی مسیح که کمی جلوتر به آن می‌پردازیم کاملاً واضح است که منظور و خطاب این مکاشفه تنها برای هفت کلیسایی است که در آسیا بودند و خداوند نام آنها را برده و خواسته تا یوحنّا برای آنان نامه‌ای بنگارد.

آیا می‌تواند این هفت کلیسا، یک مفهوم روحانی داشته باشد؟ کما این که بسیاری از آن چنین برداشت نموده‌اند. خیر، این اشتباه محض است. وقتی از هفت کلیسا نام برده شد که از لحاظ جغرافیایی در محدوده‌ای به نام آسیا قرار داشتند. مشخّص است که منظور او همان هفت کلیسای معاصر بوده، و هر برداشتی دیگر می‌تواند یک توهّم ذهنی باشد.

یوحنّا به این هفت کلیسا از سوی خداوند فیض و سلامتی باد می‌فرستد؛ می‌دانیم که تا این جا این یوحنّا است که دارد صحبت می‌کند، امّا تحیّات خود را از سوی خداوند می‌فرستد، اگر خداوند در مکاشفه اشاره‌ای به این امر نکرده باشد، آنگاه یوحنّا به خداوند افترا بسته است، امّا در ابتدای مکاشفة عیسی مسیح که جلوتر به آن خواهیم رسید، خواهید دید که خداوند در همان ابتدا، این هفت کلیسا را مخاطب قرار می‌دهد. از این روی چون یوحنّا مکاشفة خداوند را دارد او نیز این کلیساها را مخاطب می‌سازد.

این تحیّات و آغاز مکاشفه در خطاب به هفت کلیسا یک نکتة بسیار مهم را نیز به ما می‌آموزد، و آن این که، علی رغم کلیساهای بسیاری که در زمین بوده، او فقط برای هفت تا از آنان مطالب گفتنی داشته؛ یعنی فقط هفت کلیسا منظور نظر او بوده؛ یعنی فقط هفت کلیسا برای او اهمیّت داشته؛ یعنی فقط هفت کلیسا، هر چه که بوده باشند، برگزیدة خداوند است و او اعمال آنان را زیر نظر دارد و هدایتشان می‌کند؛ و سایر کلیساها مردود او می‌باشند.

یوحنّا به همراه تحیّات خود به این هفت کلیسا اشاره می‌کند که او این تحیّات را «از او که هست و بود و می‌آید و از هفت روح که پیش تخت وی هستند» می‌فرستد. منظور او از آن کسی که «هست و بود و می‌آید» خداوند عیسی مسیح است که به عنوان کاهن اعظم آسمانی زنده و ناظر است و پیش‌تر بوده و در آینده دوباره در ابرها خواهد آمد.

امّا منظور او از این هفت روحی که پیش تخت او هستند چیست؟ آن هفت روح کدامها هستند؟ آیا منظور هفت ستارة در دستان خداوند یعنی هفت فرشتة کلیسا؟ قطعاً خیر. چون کمی جلوتر در نامة به ساردس این هفت روح و هفت ستاره را مجزّای از یک دیگر در کنار هم می‌بینیم: «¹و به فرشتة کلیسای در ساردِس بنویس این را می‌گوید او که هفت روح خدا و هفت ستاره را دارد. اعمال تو را می‌دانم که نام داری که زنده‌ای ولی مرده هستی» ( مکاشفه 3 : 1 ).

پس سرِ این هفت روح چیست؟ در آیة بیستم از همین باب خود خداوند عیسی مسیح مکشوف می‌سازد که «²⁰... هفت چراغدان، هفت کلیسا می‌باشند.» این یک کلید است. در مکاشفه، کلیسا به چراغدان تشبیه شده. پس هر کجا در مکاشفه، چراغدان نیز به چیزی دیگر نیز تشبیه گردد، در نهایت مقصود همان کلیسا خواهد بود. حال منظور از این هفت روح که پیش تخت خداوند هستند چیست؟ باب 4 مکاشفه پرده از این راز بر می‌دارد: «⁵و از تخت، برقها و صداها و رعدها بر می‌آید؛ و هفت چراغ آتشین پیش تخت افروخته که هفت روح خدا می‌باشند» ( مکاشفه 4 : 5 ).

حال کامل شد، هفت روح، و هفت چراغ آتشین، تصویری تمثیل گونه از یک چیز هستند. در آیة بیستم از باب اوّل، خداوند به وضوح می‌گوید که منظور او از این هفت چراغدان نیز، هفت کلیسا است که پیوسته پیش روی او و منظور نظر او می‌باشند و روح خدا در آنان جریان دارد و افروخته است. یعنی منظور از هفت چراغدان و هفت روح، همان هفت کلیسای خاص خداوند است.

در آیات پنجم و ششم، از خداوند با عنوان شاهد امین در همة این امور یاد می‌کند و با ستایش و تمجید از او، به این نبوّت آخرین، متذکّر می‌گردد که روزی در جلال خود در شکینة ابر باز خواهد گشت و تمام کسانی که تا آن زمان فیض او را خوار شمرده و هم‌داستان با استهزا کنندگان و تازیانه زنندگان او شدند، از حماقت و گناه خود که به انتهای کار خود رسیده، خواهند نالید.

 

برگرفته از کتاب"مکاشفه، سر هفت کلیسا"نوشتة: لوک رایان

 

این اثر تحت مجوز Creative Commons Attribution 4.0 International ( CC BY 4.0 ) منتشر شده است. استفاده از این اثر تنها در صورتی مجاز است که محتوای اصلی بدون هیچ گونه تغییری حفظ شده و منبع به دقّت ذکر گردد.