رسولان کلیسا

خدمتها بسیار است امّا در ادامه قصد داریم شرحی جامع از پنج خدمت اصلی و بزرگی که پولس رسول به آنها اشاره کرده است را به همراه شرحی از بعضی خدمتهای دیگر که در کلیسا برجسته می‌باشد، ارائه دهیم. لازم به ذکر است که شناخت این خدمتها برای هر فرد مسیحی لازم و ضروری است تا از افتادن به دام خادمین کذبه و تعالیم هولناک آنان در امان بمانند.

در همین ابتدا می‌بایست به دو نکتة بسیار مهم که دانستن آن برای تمام کلیساها لازم و ضروری است اشاره کنم. این دو نکته برای تأیید خدمتهای اصلی است که پولس در عهد جدید به آنها اشاره کرده. این خدمتها از ارکان اصلی کلیسا می‌باشد، لازم و ضروری است، و اگر کسی فاقد این دو نشانه باشد به طور قطع خدمت او کاذب و مردود خداوند است.

نکتة اوّل: تمام کسانی که در خدمتهای اصلی و کهانتی کلیسا قرار می‌گیرند، می‌بایست حتماً دارای تعمید روح‌القدس بوده و برای تعمید خود یک شهادت زنده و ماوراءالطبیعه از آن داشته باشند. خداوند هرگز کسی که تعمید روح‌القدس را نداشته باشد، به چنین خدمتهای کهانتی نمی‌گمارد. شروع خدمت رسولان مسیح با تعمید روح‌القدس در روز پنطیکاست آغاز شد و بعد از آن تا به امروز به همین منوال ادامه دارد.

نکتة دوّم: تمام کسانی که در خدمتهای اصلی و کهانتی کلیسا قرار می‌گیرند، حتماً می‌بایست دارای یک مسح آسمانی از روح‌القدس باشند که آن هم با یک امر ماوراءالطبیعه تأیید می‌گردد و شاهدانی برای آن باید باشند. هیچ خدمت اصلی و کهانتی بدون انتخاب مستقیم خداوند و یا بدون مسح روح‌القدس تعیین و منصوب نمی‌گردد.

در اناجیل و اعمال رسولان مکتوب گردیده که خود مسیح، رسولانش را برگزیده و به آنان خدمتها را بخشیده، حتّی بعد از آن با پولس و برنابا نیز به همین سان عمل کرد و تا به امروز نیز به این گونه ادامه دارد.

لذا تمام اعضای کلیسا هوشیار باشند که هر خدمتی که فاقد این دو نشانه و شهادت باشند را به هیچ وجه نپذیرند هر چه قدر که آن شخص بزرگ و معتبر و معروف باشد.

 

خدمت رسولان:

اوّلین و بالاترین و خاص‌ترین جایگاه خدمتی، که دارای اختیارات تام می‌باشد، رسولان هستند. رسول به معنی: فرستاده، پیام‌آور، پیامبر می‌باشد. پس اوّلین چیزی که باید به آن توجّه گردد این است که یک رسول:

1- فرستاده شده از سوی خداوند است. یعنی با توهّم ذهنی خود یا دیگران به رسالت نرسیده؛ حتّی با حکم مقامات عالی‌ رتبة کلیسا هم کسی رسول نمی‌شود؛ و نیز اگر کسی کاری به شباهتِ کارهای رسولان نیز بکند، مانند برپایی یک کلیسا در جایی، او را به عنوان یک رسول نمی‌شود پذیرفت. رسولان را فقط خداوند عیسی مسیح تعیین می‌کند و آن شخص را برای خدمتی خاص می‌فرستد.

2- یک رسول حامل پیغام و مأموریّتی خاص است نه این که برای تکیه زدن بر مسندی انتخاب شده باشد. او برای به انجام رساندن مأموریّتی فرستاده شده که آن مأموریّتِ مشخّص شده و خاص او است؛ این مأموریّت باید برای کلیسا و مخاطبین آن از ابتدا کاملاً واضح و آشکار باشد؛ اساساً یک رسول با پیام و مأموریّتی که دارد مفهوم می‌یابد، نه با اسم و عنوان بر خود.

پولس رسول در خصوص جایگاه رسولان می‌فرماید: «¹هر کس ما را چون خدّام مسیح و وکلای اسرار خدا بشمارد» ( اوّل قرنتیان 4 : 1 ). او در این کلام به دو نکته اشاره می‌کند: اوّل این که رسولان خدّام مسیح هستند و نه خدّام کلیسا و افراد. رسولان در خدمت خداوند و برای انجام ارادة او منصوب می‌شوند، نه از سوی دیگران و برای جلب رضایت مردم. و دوّم این که رسولان وکلای اسرار خداوند می‌باشند و به رازهایی از خداوند آگاهی دارند که هیچ بشری تا به آن اندازه از آگاهی، هرگز نرسیده.

وکلای اسرار خدا به چه معنی است؟ کار وکیل چیست؟ وکیل در برابر قاضی و دادستان و شاکیان و تمام معترضین به موکل خود، می‌ایستد و در جهت احقاق حق موکل خود می‌جنگد. مانند رسولان که می‌بایست در برابر بی‌ایمانان و ایماندارانِ کذبه بایستند و ارادة خداوند را محقّق کنند.

وکیل همیشه زمانی به صحنة دادگاه وارد می‌شود که همه بر ضد موکّل او قد کشیده و صف بسته‌اند؛ از این روی است که پولس می‌فرماید: «⁹زیرا گمان می‌برم که خدا ما رسولان را آخر همه عرضه داشت مثل آنانی که فتوای موت بر ایشان شده است، زیرا که جهان و فرشتگان و مردم را تماشاگاه شده‌ایم.¹⁰ما به خاطر مسیح جاهل هستیم، لیکن شما در مسیح دانا هستید؛ ما ضعیف لیکن شما توانا؛ شما عزیز امّا ما ذلیل» ( اوّل قرنتیان 4 : 9 - 10 ).

امّا یک وکیل یا همان رسول تا چه حد آگاهی و اختیار دارد. موکّل تمام اسرار و آگاهیهای خود را دقیق و در عین حقیقت برای وکیل خود آشکار می‌کند، رازهایی را می‌گوید که به هیچ کس نگفته و نمی‌گوید، و سپس به او اختیار تام و بی‌اندازه می‌دهد تا او هر طوری که می‌داند و می‌تواند خواست او را پیش ببرد. دقیقاً رسولان نیز این گونه هستند، وکلای اسرار خداوند، آگاه به اراده و اسرار خداوند، امین و مدافع همیشگی خداوند، دارای اختیارات تام برای به انجام رساندن رسالت خود به هر شکلی که می‌توانند. این محرم‌ترین و عالی‌ترین جایگاه در پیشگاه خداوند است. آیا به راستی آنانی که مدّعی خدمت رسولی هستند می‌توانند اقرار کنند که چنین دانشی از اسرار خداوند دارند؟

رسولان حسب اختیاراتی که دارند می‌توانند در هر امر فتوا داده و هر چه که بگویند از سوی خداوند مورد تأیید است. لذا کلام رسولان را می‌شود مانند کلام خداوند پذیرفت و حکم دانست.

تا این حد، آگاهی و جایگاه رسولان به نوعی آنان را مشرف بر تمام خدمتها نیز می‌گرداند، یعنی در داخل کلیسای خداوند یک واعظ، در نزد امّتها مانند یک مبشّر، در جریان کلیسا مانند یک شبان و رهبر، در خوراک رساندن به کلیسا همچون یک معلّم و در وقت لزوم دریافت کنندة نبوّتها به مانند یک نبی خواهند بود.

علاوه بر داشتن تعمید روح‌القدس و داشتن مسح خدمتی که با امری ماوراءالطبیعه همراه است، یکی از طُرُقی که می‌توان رسولان را شناخت، برای کسانی که شاهد این وقایع نبودند و چیزی نشنیدند، قدرت و توانایی کامل یک شخص در به انجام رساندن خدمتهای اصلی و کهانتی است که خادمین آن از سوی خداوند منتخب می‌گردند.

احکام خداوند که از عهد عتیق توسّط انبیا به قوم اعلام می‌گردیده در عهد جدید، خداوندمان عیسی مسیح به واسطة رسولان خدا به کلیسا اعلام می‌دارد. پطرس رسول در این خصوص می‌فرماید: «²تا به خاطر آرید کلماتی که انبیای مقدّس پیش گفته‌اند، و حکم خداوند و نجات دهنده را که به رسولان شما داده شد» ( دوّم پطرس 3 : 2 ).

این مهم را همیشه باید به خاطر سپرد، کلامی که از دهان رسولان خارج می‌شود را خداوند بر می‌دارد و مهر تأیید می‌زند. کلام آنان هر چه باشد حکم مقبول است و مخالفت با آنان، مخالفت با خداوند است. لذا به سادگی به هر کسی که مدّعی این جایگاه شد آمین نگویید. ابتدا در خصوص او کاملاً تحقیق و تفحّص نمایید تا به یقین برسید، و وقتی برایتان کاملاً تأیید و مسجّل شد، هرگز در طول زندگی خود با یک رسول مخالفت و سر نزاع برندارید، حتّی به فکر نصیحت کردن او نیز نیفتید.

کلیسای حقیقی خداوند نمی‌تواند بدون رسولان و انبیا باشد. وقتی به کتب مقدّس نگاه می‌کنید، از عهد عتیق تا به امروز همیشه در قوم خداوند رسولان و انبیای او حضور داشتند، و خداوند ارادة خود را توسّط اینان به پیش می‌برد و هیکل مقدّس روحانی خود را شکل می‌داد؛ از این روی بود که پولس رسول در خطاب به کلیسا می‌گوید: «²⁰و بر بنیاد رسولان و انبیا بنا شده‌اید، که خودِ عیسی مسیح سنگ زاویه است» ( افسسیان 2 : 20 ).

نکتة مهم آخر، این خدمت فقط برای مردان است و هرگز هیچ زنی به عنوان یک رسول انتخاب نمی‌شود. زن پیوسته متعلّق به شوهرش و زیر سایة او است و می‌بایست با اشتیاق او را خدمت کند و تحت حکمرانی او زندگی کند، این حکم صریح و قاطع خداوند در باغ عدن است: «¹⁶و به‌ زن‌ گفت‌: اَلَم‌ و حمل‌ تو را بسیار افزون‌ گردانم‌؛ با الم‌ فرزندان‌ خواهی‌ زایید و اشتیاق‌ تو به‌ شوهرت‌ خواهد بود و او بر تو حکمرانی‌ خواهد کرد» ( پیدایش 3 : 16 ).

و حال آن که یک رسول پیوسته زیر سایة مستقیم خداوند است و می‌بایست تمام وقت در خدمت او باشد؛ یک رسول در میان انسانها زیر حکم هیچ کسی نیست بلکه بر دیگران می‌تواند حکم کند.

رسولان پیوسته در ارتباط با کلیّت کلیسا و امّتهای غیر می‌باشند که چنین ارتباطی برای زنان شایسته نیست: «³⁴و زنان شما در کلیساها خاموش باشند زیرا که ایشان را حرف زدن جایز نیست بلکه اطاعت نمودن، چنان که تورات نیز می‌گوید.³⁵امّا اگر می‌خواهند چیزی بیاموزند، در خانه از شوهران خود بپرسند، چون زنان را در کلیسا حرف زدن قبیح است» ( اوّل قرنتیان 14 : 34 - 35 ).

تمامیّت تعالیم کتاب مقدّس می‌آموزد که زن هرگز نمی‌تواند جایگاه رسولان را داشته باشد، کما این که در طول تاریخ قوم و کلیسا، هرگز چنین نبوده است.

همیشه نگاه کنید به کلیسایی که در آن هستید، به این که آیا آن کلیسا بر اساس عملکرد رسولان و انبیا شکل گرفته و بنا شده و دارد ادامه می‌دهد یا نه.

 

برگرفته از کتاب شناخت خدمتها و عطایای روح القدس ؛ نویسنده: لوک رایان

 

این اثر تحت مجوز Creative Commons Attribution 4.0 International ( CC BY 4.0 ) منتشر شده است. استفاده از این اثر تنها در صورتی مجاز است که محتوای اصلی بدون هیچ گونه تغییری حفظ شده و منبع به دقّت ذکر گردد.