شرایط تعمید
شرایط تعمید دهنده و تعمید گیرنده
شرایط تعمید دهنده:
آیا برای تعمید دادن شرایطی لازم است؟ آیا هر کسی می‌تواند اقدام به تعمید دادن دیگران کند؟ در نگاه اوّل نظری به آیات واضح و روشن در این خصوص می‌اندازیم.
«1و در سال پانزدهم از سلطنت طیباریوس قیصر، در وقتی که پنطیوس پیلاطس، والی یهودیّه بود و هیرودیس، تیترارک جلیل و برادرش فیلپس تیترارکِ ایطوریّه و دیار تَراخوُنیتس و لیسانیوس تیترارکِ آبلیّه2و حنّا و قیافا رؤسای کهنه بودند، کلام خدا به یحیی ابن زکریّا در بیابان نازل شده،3به تمامی حوالی اُرْدُن آمده، به تعمید توبه به جهت آمرزش گناهان موعظه می‌کرد.4چنان چه مکتوب است در صحیفة کلمات اشعیای نبی که می‌گوید: صدای ندا کننده‌ای در بیابان، که راه خداوند را مهیّا سازید و طرق او را راست نمایید.5هر وادی انباشته و هر کوه و تلی پست و هر کجی راست و هر راهِ ناهموار صاف خواهد شد؛6و تمامی بشر نجات خدا را خواهند دید» ( لوقا 3 : 1 - 6 ).
واضح است که یحیی از بیابان فرا خوانده شد تا تعمید بدهد، خدمت و وظیفة او تعمید دادن قوم بود. خداوند او را برای این منظور مسح کرده بود و لذا معروف به یحیی تعمید دهنده شده بود، زیرا دارای حکم و مأموریّتی آسمانی بود. امروزه نیز همین گونه است، خداوند بعضیها را برای تعمید دادن مسح می‌کند و به خدمت می‌گمارد.
یکی دیگر از کسانی که در کتاب مقدّس نام او به عنوان تعمید دهندة دیگران مکتوب است، پولس می‌باشد. او خود شهادت می‌دهد که خدمتش تنها در راستای وعظ و تعلیم و رسالت می‌باشد: «7و برای این، من واعظ و رسول و معلّم امّتها در ایمان و راستی مقرّر شدم. در مسیح راست می‌گویم و دروغ نی» ( اوّل تیموتاؤس 2 : 7 ).
پولس در خصوص عمل تعمید دهندگی خود، اعتراف می‌کند که خداوند عیسی مسیح، او را برای تعمید دادن نفرستاده، بلکه وظیفة او چیزی دیگر است. امّا با این وجود او در چند مورد اقدام به تعمید دادن نمود: «17زیرا که مسیح مرا فرستاد، نه تا تعمید دهم بلکه تا بشارت رسانم، نه به حکمت کلام مبادا صلیب مسیح باطل شود» ( اوّل قرنتیان 1 : 17 ).
پس ما چون پولس را مانند یک تعمید دهنده می‌بینیم که برای آن مقرّر نشده بود. بسیاری با استناد به این کار پولس چنین تعلیم می‌دهند که برای تعمید دادن حتماً نیاز به خدمتی آسمانی نیست و هر کسی می‌تواند دیگران را تعمید دهد! آیا حقیقتاً این گونه است؟
وقتی به کتاب مقدّس نگاه کنید، در نگاه اوّل در می‌یابید که فقط خادمین بودند که تعمید می‌دادند. شما در هیچ کجای کتاب مقدّس نمی‌بینید که یک پیرو ناشناختة ( بدون خدمتِ ) مسیح اقدام به تعمید دادن دیگران بنماید. پولس نیز با این که خدمت او تعمید دادن نبود، امّا خادم مسیح بوده لذا می‌توانست در وقت لزوم اقدام به تعمید دادن نماید.
ما چنین شرایطی را در فیلپس مبشّر نیز می‌بینیم، او دارای خدمت کهانتی در کلیسا بود و شهادتی برای تعمید دادن نداشت امّا به آنانی که مژدة خوش انجیل را رسانیده بود، تعمید نیز می‌داد: «12لیکن چون به بشارت فیلپس که به ملکوت خدا و نام عیسی مسیح می‌داد، ایمان آوردند، مردان و زنان تعمید یافتند» ( اعمال رسولان 8 : 12 ).
حکمت کتاب مقدّسی به ما می‌آموزد، کسی که اجازه دارد تا جانی را برای خدا صید کند، و او را از مسیر مرگ به سمت حیات هدایت کند ( مبشّر )، یقیناً مجاز است تا به آن چیزی که بدان بشارت داده، غسل تعمید آب نیز بدهد.
تعمید دادن یکی از خدمات کلیسایی است، یقیناً این خدمت بزرگ‌تر از رسول نیست. پولس جایگاه رسولان را بالاترین جایگاه خدمتی در کلیسا معرّفی نمود: «28و خدا قرار داد بعضی را در کلیسا: اوّل رسولان، دوّم انبیا، سوّم معلّمان، بعد قوّات، پس نعمتهای شفا دادن و اعانات و تدابیر و اقسام زبانها» ( اوّل قرنتیان 12 : 28 ). و نیز در نامة افسسیان مکتوب داشته که: «10آن که نزول نمود، همان است که صعود نیز کرد بالاتر از جمیع افلاک تا همة چیزها را پُر کند.11و او بخشید بعضی رسولان و بعضی انبیا و بعضی مبشّرین و بعضی شبانان و معلّمان را،12برای تکمیل مقدّسین، برای کار خدمت، برای بنای جسد مسیح» ( افسسیان 4 : 10 - 12 ).
خود خداوند عیسی مسیح نیز وقتی دوازده تن از شاگردان خاص خود را برگزید به آنان جایگاه رسولان را داد و آنان را بر گلّة خود گماشت. در کلیسا، بعد از خود خداوند عیسی مسیح، فراتر از قدرت و اختیارات رسولان وجود ندارد. یک رسول حامل مأموریّتی است که باید آن را به هر طریقی به انجام برساند. لذا بر همة خدمتهای دیگر در کلیسا اختیار دارد. پس چیز عجیبی نیست که پولس در شرایطی اقدام به تعمید دادن می‌نمود.
باز نظر شما را به یک نکتة جالب دیگر، جلب می‌کنم. در کتاب مقدّس بارها می‌بینید که رسولان بر مسیحیان دست می‌گذاشتند و آنان تعمید روح‌القدس را می‌یافتند: «14امّا رسولان که در اورشلیم بودند، چون شنیدند که اهل سامره کلام خدا را پذیرفته‌اند، پطرس و یوحنّا را نزد ایشان فرستادند.15و ایشان آمده، به جهت ایشان دعا کردند تا روح‌القدس را بیابند،16زیرا که هنوز بر هیچ کس از ایشان نازل نشده بود که به نام خداوند عیسی تعمید یافته بودند و بس.17پس دستها بر ایشان گذارده، روح‌القدس را یافتند» ( اعمال رسولان 8 : 14 - 17 ).
حال، وقتی تعمید روح‌القدس، که فقط خداوند در آن دخیل است، با دست‌گذاری رسولان محقّق می‌شود، آیا عجیب است که یک رسول، اقدام به غسل تعمید آب بکند؟!
تعجّب می‌کنم از تعالیم عجیب و گفته‌های شگفت‌آور بعضیها که خود را با کسانی مانند پطرس و پولس و رسولان دیگر، و حتّی خود خداوند مقایسه می‌کنند! در حالی که هیچ خدمت مسح شده‌ای از سوی خداوند ندارند، حتّی تعمید روح‌القدس را ندارند، چه رسد به حد جایگاهی مانند رسولان!
در هر صورت در کتاب مقدّس، کسانی را می‌بینیم که دارای مسحِ خاص برای تعمید بودند، امّا آنهایی که تعمید می‌دادند حتماً دارای خدمت رسولی و یا مبشّری بودند که در ارتباط با نجات بوده باشد. با توجّه به خدمتهای خاصِ دیگر مانند: نبی، شبان و معلّم، که اینها نیز جزو خدمتهای اصلیِ کلیسا ( به عبارتی کهانتی ) می‌باشد، اینها نیز می‌توانند به وقت لزوم تعمید دهند.
و یک نکتة مهم دیگر! کسی که دیگری را غسل تعمید آب می‌دهد، حتماً می‌بایست، کسی باشد که مرگ و تقدّس و حیات نو را در خداوند تجربه کرده باشد، یعنی تعمید روح‌القدس را داشته باشد. چه طور می‌تواند یک نابلد یا شخص کوری، دیگران را به راهی هدایت و رهبری نماید؟! تا کسی به طرق خداوند آشنا نباشد، شایستة آن نیست که هدایتگر دیگران باشد. لذا یکی از شروط اصلی تعمید دهنده، علاوه بر موارد گفته شده، این است که حتماً تعمید روح‌القدس را نیز داشته باشد.
پس شرایط تعمید دهنده عبارت است از:
1- داشتن خدمت خاص برای تعمید
2- داشتن یکی از خدمتهای پنجگانة کلیسا
3- داشتن تعمید روح‌القدس
شرایط تعمید گیرنده:
برای کسی که می‌خواهد غسل تعمید آب بگیرد حتماً باید شرایط لازمه را داشته باشد.
اوّلین شرط مهم، سن تعمید گیرنده است. شخص باید به سنی رسیده باشد که زیر سرپرستی کسی نباشد، یعنی اجازه داشته باشد تا برای خودش تصمیم بگیرد، و کسی دیگر سرپرست یا تصمیم گیرندة او نباشد. در کتاب مقدّس هیچ کودکی را نمی‌توانید بیابید که غسل تعمید آب گرفته باشد.
دوّمین شرط مهم، بلوغ فکریِ تعمید گیرنده است. او باید در بلوغ کامل فکری باشد یعنی قوّة تمیز و تشخیصِ نیک و بد را داشته باشد. قدرت فکر کردن و اندیشیدن داشته باشد. به میزان لازمِ دانایی رسیده باشد. در عین دارا بودن سنِ لازم، عقب ماندة ذهنی نباشد.
این دو شرط، از موارد لازم برای موجّه بودنِ هر شخصی در هر امری می‌باشد. و امّا به جز دو مورد گفته شده شرایط دیگری نیز لازم است.
ایمان به تمام دل: شخص تعمید گیرنده می‌بایست از کل نقشة نجات خدا آگاه باشد، یعنی مژدة خوش انجیل، از گناهِ در باغ عدن ( زنای زن با مار ) و قانون قربانی تا فیض خدا در فدیة خون خداوند عیسی مسیح را شنیده و درک کامل کرده باشد. و خداوند عیسی مسیح را به عنوان نجات دهنده و خداوند خود، با تمام دل پذیرفته باشد.
فیلپس در جوابِ خواجه‌سرای حبشی این شرط را برای او توضیح داده: «35آنگاه فیلپس زبان خود را گشود و از آن نوشته شروع کرده، وی را به عیسی بشارت داد.36و چون در عرض راه به آبی رسیدند، خواجه گفت: اینک آب است! از تعمید یافتنم چه چیز مانع می‌باشد؟37 فیلپس گفت: هرگاه به تمام دل ایمان آوردی، جایز است. او در جواب گفت: ایمان آوردم که عیسی مسیح پسر خدا است.38پس حکم کرد تا ارّابه را نگاه دارند و فیلپس با خواجه‌سرا هر دو به آب فرود شدند. پس او را تعمید داد» (اعمال رسولان 8 : 35 - 38).
توبه: در خصوص معنی غسل تعمید آب، کاملاً توضیح داده شد، که در آن شخص مرگ و قیام خداوند عیسی مسیح را ظاهر می‌کند. در تعمید می‌بایست با خداوند مرد و به واسطة آن تقدیس شد و با او برای زندگی نو قیام نمود. پس لازم است هر فردی آگاهانه از زندگی گذشتة خود که در گناه سرشته شده بود بازگشت کند و به سمت زندگی نویی که در ابتدای خلقت برای آدم و نسل او مقرّر شده بود حرکت کند. به این گذشتن از قبل و پیش رَوی به نو، توبه گفته می‌شود. لذا هر شخص قبل از ورود به آب برای گرفتن غسل تعمید، می‌بایست ابتدا در حضور خدا توبه نماید.
پطرس در روز پنطیکاست این مهم را برای آنانی که از گذشتة خود دلریش و پشیمان بودند اعلام نمود: «36پس جمیع خاندان اسرائیل یقیناً بدانند که خدا همین عیسی را که شما مصلوب کردید، خداوند و مسیح ساخته است.37چون شنیدند دلریش گشته، به پطرس و سایر رسولان گفتند: ای برادران چه کنیم؟38پطرس بدیشان گفت: توبه کنید و هر یک از شما به اسم عیسی مسیح به جهت آمرزش گناهان تعمید گیرید و عطای روح‌القدس را خواهید یافت» ( اعمال رسولان 2 : 36 - 38 ).
اگر دقّت کرده باشید یحیی تعمید دهنده فریسیان و صدوقیان را برای غسل تعمید آب نمی‌پذیرفت و آنان را با عنوان افعی‌زادگان خطاب و رد می‌نمود. «5در این وقت، اورشلیم و تمام یهودیّه و جمیع حوالی اردن نزد او بیرون می‌آمدند،6و به گناهان خود اعتراف کرده، در اردن از وی تعمید می‌یافتند.7پس چون بسیاری از فریسیان و صدوقیان را دید که به جهت تعمید وی می‌آیند، بدیشان گفت: ای افعی‌زادگان، کِه شما را اعلام کرد که از غضب آینده بگریزید؟8اکنون ثمرة شایستة توبه بیاورید» ( متّی 3 : 5 - 8 ).
چرا آنان را رد می‌نمود؟ چون هنوز توبه نکرده بودند. از چه چیزی توبه نکرده بودند؟ از گذشتة در گناه خود. گذشتة گناه آلود آنان چگونه بود؟ آنان وارد فرقه‌ها شده بودند و هنوز در همان تشکّلات فرقه‌ای خود مانده بودند، آنان با نام فرقه‌ای خود ( فریسیان، صدوقیان و ... ) پیش آمده بودند، لذا معلوم بود هنوز توبه نکرده‌اند. و خداوند شدیداً با فرقه‌ها مخالف است. اگر کسی در فرقه باشد خدا او را نخواهد پذیرفت. کار فرقه ایجاد شقاق و تمایز است. فرقه بدن مسیح را پاره پاره می‌کند، همان گونه که فرقه‌های یهودی بدن او را با تازیانه پاره پاره کردند.
پس یحیی تعمید دهنده به آنان گفت برای پذیرفته شدن از میان فرقه‌ها بیرون بیایید: «اکنون ثمرة شایستة توبه بیاورید.» در یحیی تعمید دهنده روح ایلیای نبی بود، ایلیا نیز در عصر خود یک منادی بود. قوم در خصوص پرستش یهوه به انحراف رفته بود و از اصل خود خارج شده و بعل را می‌پرستیدند. آنان نیز فرقه شده بودند، لذا خدا ایلیا را به سمت آنان فرستاد تا آنان را به خروج از فرقه فرا بخواند.
«21و ایلیا به تمامی قوم نزدیک آمده، گفت: تا به کی در میان دو فرقه می‌لنگید؟ اگر یهوه خدا است، او را پیروی نمایید! و اگر بَعْل است، وی را پیروی نمایید! امّا قوم در جواب او هیچ نگفتند.22پس ایلیا به قوم گفت: من تنها نبی یهوه باقی مانده‌ام و انبیای بَعْل چهارصد و پنجاه نفرند» ( اوّل پادشاهان 18 : 21 - 22 ).
دقّت کنید! مهم است! در آن قومِ فرقه شده چهارصد نبی بود، ولی همه انبیای بَعْل ( شیطان ) بودند؛ ایلیا تنها نبی حقیقی خدا بود؛ تمام آن انبیای دیگر، نماد فرقه‌های بسیار و خادمین کاذب آنها در مسیحیّت بودند؛ همة آن انبیای دیگر یک صدا بر ضد ایلیا بلند شده بودند، همیشه همین طور است. و خدا چه کرد؟ همة آن انبیای شیطان را هلاک کرد و ایلیا را به آسمان برد.
همین روح ایلیا، بعد از او در الیشع قرار گرفت با همان پیغام. و بار سوّم همین روح ایلیا در یحیی تعمید دهنده قرار گرفت دقیقاً با همان پیغام و شرایط؛ در زمان یحیی نیز قوم به فرقه‌ها رفته بود، و خداوند یحیی را نیز مانند ایلیا از بیابان فرا خواند، یحیی نیز تنها بود در برابر تمام فرقه‌های یهودی.
برای بار دیگر باز ایلیا به زمین فرا خوانده خواهد شد، این بار همان ایلیا که به آسمان رفته بود خواهد آمد، این آخرین حضور روح ایلیا بر زمین خواهد بود، او این بار با موسی خواهد آمد. آنها برای مابقی برگزیدگان قوم یهود خواهند آمد. دقیقاً در زمانی که یهود نیز دوباره به فرقه‌ها رفته.
«3و به دو شاهد خود خواهم داد که پلاس در بر کرده، مدّت هزار و دویست و شصت روز نبوّت نمایند.4اینانند دو درخت زیتون و دو چراغدان که در حضور خداوند زمین ایستاده‌اند5و اگر کسی بخواهد بدیشان اذیّت رساند، آتشی از دهانشان بدر شده، دشمنان ایشان را فرو می‌گیرد؛ و هر که قصد اذیّت ایشان دارد، بدین گونه باید کشته شود.6اینها قدرت به بستن آسمان دارند تا در ایّام نبوّتِ ایشان باران نبارد و قدرت بر آبها دارند که آنها را به خون تبدیل نمایند و جهان را هرگاه بخواهند به انواع بلایا مبتلا سازند» ( مکاشفه 11 : 3 - 6 ).
این دو شاهد که به دو درخت زیتون و دو چراغدان تشبیه شده‌اند، موسی و ایلیا هستند. یکی از دلایل این است که تنها این دو نفر از قوم اسرائیل به آسمان ربوده شده و اکنون در پیش خداوند هستند. آنان برای زمان آخر نگه داشته شده‌اند تا برای مابقی قوم اسرائیل که باید نجات یابند دوباره به زمین بیایند.
کلیسا باید در این لحظات آخر، بیدار شود و تا قبل از این که داماد بیاید، سریعاً روغندانهای خود را پر نماید، هر که روح‌القدس را ندارد، دیگر نخوابد و شبانه روز بکوشد تا آن را بیابد. انقضای عالم ( روز ششم ) بر در است، زمین برای باری دیگر تعمید داده خواهد شد ولی این بار به آتش.
در ابتدا از میان فرقه‌ها خارج شوید و توبه کنید، به خداوند بازگشت کنید و تعمیدی دیگر در نام خداوند عیسی مسیح بگیرید، تا عطای روح‌القدس را بیابید؛ و اگر نه در تعمید آخر زمین، به علّت نداشتن ثمرات نیکو هلاک خواهید شد.
تعمید روح‌القدس: شرط دیگر برای گرفتن غسل تعمید آب، این است که شخص تعمید روح‌القدس را داشته باشد. اشتباه برداشت نکنید! تعمید روح‌القدس یکی از شروط لازم برای غسل تعمید آب نیست! بلکه منظور این است که اگر شخصی یافت شود که خارج از سایر شروط و یا در نظر شبان کلیسا و خدّام کلیسا، هنوز آمادة تعمید نباشد، ولی در عین حال او تعمید روح‌القدس را داشته باشد، هیچ مرجعی نمی‌تواند او را از گرفتن غسل تعمید آب باز دارد و یا ناشایست بخواند.
تعمید روح‌القدس شرطی است ورای تمام شرطها، یعنی اگر کسی هیچ یک از شروط بالا را نداشته باشد و تنها تعمید روح‌القدس را داشته باشد، از هر کس دیگری برای غسل تعمید آب شایسته‌تر است. جایی که خداوند کسی را برگزیند و تأیید نماید، هر انکار شدنی از هر سوی هر مرجع به ظاهر روحانی دیگری کاملاً باطل خواهد بود.
پطرس در این خصوص می‌گوید: «44این سخنان هنوز بر زبان پطرس بود که روح‌القدس بر همة آنانی که کلام را شنیدند نازل شد.45و مؤمنان از اهل ختنه که همراه پطرس آمده بودند در حیرت افتادند از آن که بر امّتها نیز عطای روح‌القدس افاضه شد،46زیرا که ایشان را شنیدند که به زبانها متکلّم شده، خدا را تمجید می‌کردند.47آنگاه پطرس گفت: آیا کسی می‌تواند آب را منع کند برای تعمید دادن اینانی که روح‌القدس را چون ما نیز یافته‌اند» ( اعمال رسولان 10 : 44 - 47 ).
خادمین در کلیساها مراقب باشند، هرگز روح‌القدس و شخصی که روح خدا در او است را نالایق نخوانید! شما شایسته نیستید کسی را که روح‌القدس در او است، قضاوت و داوری کنید. کسی را که خدا تأیید کرد، هیچ کس نمی‌تواند رد نماید. اگر مسح او را دیده‌اید و فقط یک بار به او شهادت دادید، و بعد آن را رد کنید، کفر به روح‌القدس کرده‌اید. خداوند با کلام و طریقت خود با کسی شوخی و گذشت ندارد.
پس شرایط تعمید گیرنده عبارت است از:
1- سن
2- بلوغ فکری
3- ایمان به تمام دل
4- توبه
5- تعمید روح‌القدس
برگرفته از کتاب تعمید ؛ نویسنده: لوک رایان
نظرات
ارسال یک نظر