دعا در وقت درست

بسیار دیدم وقتی قرار بود برای موضوع خاصی دعا شود، کسانی بودند که آن قدر آسمان و زمین را به هم می‌بافتند و از هر چیزی در دعا ندا می‌کردند که موضوع اصلی در میان آن همه موضوعات گم می‌شد.

انصافاً این گونه دعا کردن علاوه بر این که در حاضرین ایجاد خستگی و زدگی از دعا می‌کند، موضوع اصلی دعا را نیز منحرف نموده و در اکثر مواقع دیده شده که هیچ حاصلی به همراه نداشته!

دعا نیکو است و همان گونه که پولس رسول گفته: «¹⁷همیشه دعا کنید» ( اوّل تسالونیکیان 5 : 17 ). این همیشه دعا کردن، موضوعات می‌خواهد، امّا این موضوعات به آن منظور نیست که در هر وقت برای همة موضوعات دعا کنید. مثلاً تصوّر کنید بر سر سفرة خوراک نشسته‌اید و می‌خواهید قبل از خوردن دعا کنید، حال یک نفر بلند شود و یک ساعت دعا کند و در دعای خود از توبه کردن گرفته، تا طلب عطایای سماوی، تا دعا برای حکومت، تا ربوده شدنِ به آسمان به عنوان عروس مسیح و ...؛ پشت سر هم دعا کند!

اوه! واقعاً وحشتناک است! واقعاً برای موقع خوردن خوراک این دعاها چه معنی دارد؟ غذا که سرد شده و از دهان می‌افتد یک سو، ایجاد تنفّر و انزجار حاضرین بر سر سفرة خوراک از سویی دیگر! این گونه دعا کردن بی‌ارزش و ناپسند است. می‌بایست ایمانداران یاد بگیرند تا چگونه و چه وقت برای موضوعی خاص دعا کنند.

موقع خوراک، برای تبرّک و تقدیس و برکت باید دعا شود؛ برای بیماری، به جهت رفع بیماری و شفا باید دعا شود؛ برای آغاز کسب و کار، برای طلب روزی و برکت باید دعا شود؛ و الی ...؛ در ادامة این بخش به بعضی از موضوعاتِ خاص برای نمونه اشاره می‌کنیم.

قبل از اشاره به چند مورد که در ادامه می‌آید، این نکتة بسیار مهم را همیشه به یاد داشته باشید که در همة دعاهای خود بلااستثنا، داشتن موارد زیر در آنها مشترک است:

1.     آغاز دعا به نام خداوند عیسی مسیح؛

2.     اشاره به موضع خود در قبال خداوند با ذکر پدر آسمانی؛

3.     پایان دادن به دعا با عبارت طلبیدم در نام خداوند عیسی مسیح؛

علاوه بر چند موردی که برای مواقع خاص اشاره می‌گردد، در دعاهای خاص و خلوت خود که غالباً برای عبادت و مناجات با خداوند مقرّر می‌کنید، و اساس دعاهای یک ایماندار مسیحی است، علاوه بر موارد بالا، حتماً توبه از گناهان، پرستش، شکرگزاری، و دعای حاجتی برای دیگران را نیز منظور دارید.

 

موقع خوردن خوراک:

یکی از نشانه‌هایی که به راحتی می‌توان مسیحیان را با دیگران تشخیص داد، دعای وقت خوردن خوراک است. هیچ مسیحی در دنیا نیست که قبل از خوردنِ خوراک دعا نکند؛ و به راستی بسیار زشت و رقّت انگیز است که بر سر سفره‌ای که به بخشش و لطف خداوند تهیّه شده کسی بنشیند و از او سپاسگزاری نکند، خصوصاً این که آن شخص داعیة ایمان به خدا را داشته باشد!

دعا برای خوردنی، قالب و کلام خاص به خود را دارد. شخص که قصد خوردن چیزی را دارد، باید بداند که برای آن لحظه و خوراک پیش روی خود چگونه باید دعا کند و چه بگوید تا در ارتباط با آن باشد. خداوند عیسی مسیح در هنگام خوراک دادن به بیش از پنج هزار نفر یک نمونة عالی برای ما برجای گذاشته.

این اتّفاق در هر چهار اناجیل ذکر شده، سه انجیل اوّل به بالا بردن خوراک به سمت آسمان که نشان از تقدیس نمودن است، و برکت دادن آنها اشاره کرده؛ و یوحنّا نیز در انجیل خود علاوه به بالا بردن خوراک برای تقدیس، به شکرگزاری خداوند نیز اشاره نموده است.

نتیجه‌ای که از این روایت حاصل می‌شود و آن چه حق ادای کلام در خصوص هر خوراکی می‌باشد به ما می‌آموزد که دعا برای خوراک می‌بایست دارای سه فاکتور اساسی باشد: شکرگزاری کردن، طلبیدن برکت، تقدیس نمودن.

ü    شکرگزاری، علاوه بر این که وظیفة هر شخص قدرشناس و با انصاف است، باعث فزونی و پیوستگی نعمات خداوند می‌شود.

ü    طلبیدن برکت برای خوراک، به آن خوراکِ حاضر چنان برکت و قوّتی می‌دهد که اگر مقدار آن خیلی کم هم باشد، جماعت بسیاری را سیر خواهد نمود؛ نمونة این واقعة عجیب را در هنگام خوراک دادن به بیش از پنج هزار نفر می‌بینید.

ü    تقدیس نمودن هر بیماری و شرارت روح پلیدی را از خوراک، برای ایمانداران دور می‌کند، حتّی اگر آن خوراک قربانی بتها باشد. چنان که مسیح نیز اشاره می‌کند: «اگر زهر قاتلی بخورند، ضرری بدیشان نرساند.»

برای دعای سفره و پرهیز از هر اشتباهی، پسندیده است تا زمان دعا کوتاه و در بر گیرندة این سه فاکتور مهم باشد. در پایانِ این قسمت، فقط یک نمونة بسیار کوتاه به عنوان مشقی از دعای سفره، مانند نمونه‌ای که خداوند عیسی مسیح به عنوان دعای ربّانی به شاگردانش آموزش داده، به شما ارائه می‌گردد، تا منظور بهتر رسانده شود.

«به نام خداوند عیسی مسیح، ای پدر آسمانی، تو را شکر و سپاس به خاطر تمام نعماتی که به ما عطا نمودی، به این خوراک ما برکت عطا بفرما، و همچنین تقدّس نما، در نام خداوند عیسی مسیح طلبیدم، آمین.»

 

برای سرکار رفتن:

وقتی برای کسب درآمد و معیشت زندگی سرکار می‌روید، اگر مغازه دارید، یا هر شغل دیگری که رزق و روزی شما وابسته به مشتریان یا کارفرمایان دیگر است، باید بدانید که چگونه دعا کرده و از خداوند طلب روزی کنید.

اوّل به یاد داشته باشید، قبل از این که وارد محیط کاری خود بشوید، و یا درب مغازه‌تان را باز کنید، شروع به دعا نمایید. و بعد در هنگام دعا برای کسب رزق و روزی باز سه فاکتور مهم وجود دارد که باید به یاد داشته باشید: شکرگزاری، طلب روزی، برکت برای اربابان خود.

ü    شکرگزاری، که بسیار مهم و باعث نزول نعمات خداوند می‌شود، برای سلامتی بدنی، شغل، مکان، بودجه، و فرصتی که برای کار و تلاش دارید از خداوند شاکر باشید؛ و از خداوند اینها را برای روز و روزهای دیگر نیز دعا نمایید و بطلبید.

ü    طلب روزی، برای آن روز، چنان که خود خداوند در دعای ربّانی به ما می‌آموزد: «¹¹نان کفاف ما را امروز به ما بده» ( متّی 6 : 11 ). طلبِ بیش از نیاز روزانه در اراده و پسندیدة خداوند نیست و خود او به این موضوع اشاره می‌کند: «³⁴پس در اندیشة فردا مباشید زیرا فردا اندیشة خود را خواهد کرد. بدی امروز برای امروز کافی است» ( متّی 6 : 34 ).

ü    اربابان هر کس سفرة آنان را پر می‌سازند. و چون برای دیگران کار می‌کنید، بدانید که خداوند خواسته تا در خدمت دیگران باشید. از این روی برای اربابان و مشاغل ایجاد شده توسّط آنان طلب برکت، سلامتی و آرامش بکنید تا در مهربانی به نیازهای شما برسند.

باز در این مواقع نیز مانند دعای سفره می‌توانید کوتاه و پسندیده، و در قالب یک دعای صحیح و به دور از اضافه‌گویی دعای خود را به گوش پدر آسمانی خود برسانید.

 

برای بیماری:

یکی از اشتیاقهایی که زیاد در بین ایمانداران دیده می‌شود، دعا کردن برای شخص بیمار است. خداوند برای بیماران عطیّه‌ای خاص به نام نعمتهای شفاها در کلیسا قرار داده، و نیز کسانی که دارای عطیّة ایمان هم می‌باشند مواقعی دست برای شفاها بلند می‌کنند. امّا در کل هر ایماندار مسیحی می‌تواند برای شفای دیگران دعا کند و بسیار دیده شده که خداوند به این گونه دعاها هم آمین گفته است.

در کل برای سلامتی و شفای دیگران دعا نمودن عملی پسندیده و بسیار نیکو است و از وجوهات ایمانداران با محبّت است، حتّی اگر شفا واقع نگردد. باید هر ایمانداری همیشه ایمانش را به پیش بکشد و بدون توجّه به نتیجه، همیشه در سدد انجام کار درست باشد.

با این وجود این را نیز باید همیشه مد نظر قرار داد که هر موقعی دعای خاص زمانِ خود را دارد و نباید با زیاده‌گویی و آسمان و ریسمان‌بافی، هدف و منظور را منحرف نمود. وقتی بر سر بیماری هستید و قصد دارید برای شفای او دعا کنید دو نکتة مهم را باید بدانید: شفا از سوی خداوند صادر می‌شود، بیمار می‌بایست شفا را بپذیرد.

شفا از سوی خداوند صادر می‌شود. خداوند عیسی مسیح به کسانی که در دعا زیاده‌روی می‌کنند و دائماً با حرفهای تکراری و مکرّر دعا می‌کنند می‌گوید: «⁷و چون عبادت کنید، مانند امّتها تکرار باطل مکنید زیرا ایشان گمان می‌برند که به سبب زیاد گفتن مستجاب می‌شوند.⁸پس مثل ایشان مباشید زیرا که پدر شما حاجات شما را می‌داند پیش از آن که از او سؤال کنید» ( متّی 6 : 7 - 8 ).

وقتی شفای کسی را از خداوند طلب می‌کنید باید بدانید که از چه شخص بزرگ و توانایی طلب می‌کنید. او همه چیز را می‌داند حتّی پیش از آن که شما به زبان آورید. او از شنیدن سخنان تکراری و زیاده‌گویی بیزار است. پس خداوند را با پرگویی تحقیر نکنید و او را نیازمایید.

شخص بیمار باید شفا را بپذیرد و دریافت کند. خصوصیّت وقوع شفای الهی به کسی، مستلزم آن است که خود آن شخص نیز به ایمان آن شفای صادر شده را بپذیرد. خداوند عیسی مسیح بارها در شفاهایی که به انجام می‌رساند به این موضوع تأکید داشت.

ما این حقیقت را در شفای دو کوری که از عقب خداوند می‌رفتند و پرسش خداوند از آنان به وضوح می‌بینیم: «²⁷و چون عیسی از آن مکان می‌رفت، دو کور فریادکنان در عقب او افتاده، گفتند: پسر داوودا، بر ما ترحّم کن!²⁸و چون به خانه در آمد، آن دو کور نزد او آمدند. عیسی بدیشان گفت: آیا ایمان دارید که این کار را می‌توانم کرد؟ گفتندش: بلی خداوندا.²⁹در ساعت چشمان ایشان را لمس کرده، گفت: بر وفق ایمانتان به شما بشود.³⁰در حال چشمانشان باز شد و عیسی ایشان را به تأکید فرمود که زنهار کسی اطّلاع نیابد» ( متّی 9 : 27 - 30 ).

لذا هرگاه می‌خواهید برای سلامتی و شفای شخص بیماری دعا ‌کنید، بدون هر گونه حاشیه‌روی و زیاده‌گویی، ابتدا از خود بیمار بپرسید که آیا مایل است شما برای او در نام خداوند عیسی مسیح دعا کنید تا خداوند او را شفا دهد؟ و این که آیا به شفای الهی از سوی خداوند عیسی مسیح ایمان دارد؟ و اگر گفت بلی و ایمان دارم؛ آنگاه بسیار کوتاه و در قالب صحیح دعای پسندیدة خدا، از خداوند درخواست صدور شفا برای آن بیمار را بنمایید.

بدانید که دیگر شفای بیمار هیچ ربطی به داد و فریاد و زیاده‌گویی شما ندارد و مابقی به صدور شفا از سوی خداوند دارد و پذیرش آن توسّط بیمار.

 

برای مسافرت:

برای همگان این فرصت پیش می‌آید که بخواهند برای مدّتی به مسافرت بروند. هر مسافرتی از مسیر جاده‌ای گرفته تا اماکن مورد نظر می‌تواند خطراتی را با خود به همراه داشته باشد، خصوصاً که در عصر حاضر سرعت تردّد با وسایل نقلیّه، خطرات بسیاری را برای مسافران رقم می‌زند.

لذا بسیار نیکو است تا قبل از حرکت دعا نمایید؛ امّا چگونه؟ و دعای نیکو برای این گونه مواقع دارای چه فاکتورهایی است؟ با رعایت قالب صحیح دعای پسندیدة خدا، موارد زیر را نیز در دعاهای خود لحاظ کنید.

1-    شما قصد دارید از حیطه‌ای که همیشه با خداوند ارتباط داشتید خارج شوید، پس از خداوند دعوت کنید در مدّت سفر همراه شما و پیوسته نگاه او بر روی شما باشد.

2-    شما سوار بر خودرویی خواهید بود که می‌تواند فاجعه‌آفرین باشد، حتّی اگر شما نقشی در فجایع نداشته باشید، امّا نقص فنی خودرو، و یا رانندگی خودروهای دیگران، و نیز عوامل طبیعی در مسیر جاده می‌توانند مسبّب آن باشند. پس از خداوند بخواهید از بروز هر اتّفاقی برای آن خودرو ممانعت کند.

3-    برای سلامتی و امنیّت خود و همراهانتان، چه در مسیر سفر و داخل خودرو، و چه در مواقع توقّف در هر مکانی از خداوند طلب حفاظت و امنیّت برای جان و مالتان بکنید.

همیشه سعی کنید برای هر موضوعی دعای پسندیدة آن را به جا آورید، به یاد داشته باشید دعایی که در نام خداوند عیسی مسیح و از جایگاه فرزند خدا به آسمان بلند می‌شود و مُهر می‌گردد همیشه به گوش خداوند خواهد رسید، آمین.

 

برگرفته از کتاب ارتباط با خدا ؛ نویسنده: لوک رایان

 

این اثر تحت مجوز Creative Commons Attribution 4.0 International ( CC BY 4.0 ) منتشر شده است. استفاده از این اثر تنها در صورتی مجاز است که محتوای اصلی بدون هیچ گونه تغییری حفظ شده و منبع به دقّت ذکر گردد.