دعای چه کسانی رد یا پذیرفته می‌شود

دعای چه کسانی رد یا پذیرفته می شود؟

همان گونه که در بسیاری از مواقع دعا نیکو و کارگشا است، در برخی مواقع بعضی از دعاها در نزد خداوند مکروه و ناپسند است. یک ایماندار مطیعِ پدر باید آن چه مکروه او است را بشناسد و اکیداً از به زبان آوردن آن پرهیز کند.

گاهی اوقات حتّی شفاعتهای بی‌جا و طلب بخشش از خدا برای بعضیها، نه این که پسندیده نیست بلکه شدیداً مورد نفرت خدا است، و شایستة فرزندان خدا نمی‌باشد. در ادامه به این موارد اشاره می‌کنیم.

 

دعای شریران:

«⁸قرباني شريران نزد خداوند مكروه است،‌ امّا دعاي راستان پسنديدة او است» ( امثال 15 : 8 ). شریران کسانی هستند که در اندیشه‌های خود برای شرارت نقشه می‌کشند و آنها را به عمل می‌آورند. آموزة همة این شرارتها از پادشاه شریران یعنی ابلیس است.

قربانی در فرهنگ کتاب مقدّسی در برخی مواقع به معنی دعا است. حال وقتی کتاب مقدّس می‌گوید قربانی شریران نزد خداوند مکروه است، منظور هر دعایی است که از دهان این قبیل اشخاص بیرون می‌آید. مهم نیست آن دعا نیکو باشد یا نه، خدا به دعای شریران گوش نمی‌دهد و مکروه می‌دارد. امّا همیشه گوش و توجّة او به دعاهای عادلان یعنی کسانی که در نزد خداوند مقبول واقع شده‌اند، است.

کتاب مقدّس علّت آن را به دوری شریران دلالت می‌دهد، یعنی آن که خداوند این افراد را از خود، آن چنان دور می‌سازد تا به حدی که حتّی صدای آنان به گوش او نمی‌رسد: «²⁹خداوند از شريران دور است،‌ امّا دعاي عادلان را مي‌شنود» ( امثال 15 : 29).

همیشه به یاد داشته باشید با افکار پلید و انجام کارهای پلید هرگز دعای کسی به گوش خداوند نمی‌رسد حتّی اگر در صحن کلیسا باشد. این یکی از دلایلی است که دعاهای بسیاری آمین گفته نمی‌شود، چون در خود شرارتها دارند.

 

نقض کنندگان شریعت:

کتاب مقدّس می‌گوید: «⁹هر كه گوش خود را از شنيدن شريعت برگرداند، دعاي او هم مكروه مي‌شود» ( امثال 28 : 9 ). شریعت به مجموع قوانینی گفته می‌شود که خداوند برای قوم خود مقرّر فرموده است و شامل بایدها و نبایدها است.

متأسّفانه به خاطر رخنة معلّمین کذبة بسیاری در بدنة خیلی از کلیساها، چنین گفته می‌شود که"ما به خاطر عیسی مسیح دیگر در شریعت زندگی نمی‌کنیم!"وای! این یک انحراف مهلک است! مگر این شریعت عهد جدید نبود که خداوند عیسی مسیح در موعظة بالای کوه آنها را یک به یک اعلام می‌فرمود؟: «شنیده‌اید که به اوّلین گفته شده است، ... لیکن من به شما می‌گویم ...» آیا این احکام عهد جدید نبود که برای قوم گفته می‌شد؟

آیا خدا از پیش در عهد عتیق، در وصف شریعت عهد جدید، نفرموده بود که: «³³امّا خداوند می‌گوید: این است‌ عهدی‌ که‌ بعد از این‌ ایّام‌ با خاندان‌ اسرائیل‌ خواهم‌ بست‌. شریعت‌ خود را در باطن‌ ایشان‌ خواهم‌ نهاد و آن‌ را بر دل‌ ایشان‌ خواهم‌ نوشت‌ و من‌ خدای‌ ایشان‌ خواهم‌ بود و ایشان‌ قوم‌ من‌ خواهند بود» ( ارمیا 31 : 33 ). این شریعت در عهد عتیق که بر روی لوحها مرقوم بوده در عهد جدید می‌بایست در دلهای قوم خداوند قرار گیرد.

آن قدر شریعت خداوند دارای اهمیّت است که از پیش در خصوص کسانی که آن را پاس نمی‌دارند اعلام خطر و هشدار می‌کند: «³⁶پس‌ خداوند می‌گوید: اگر این‌ قانونها از حضور من‌ برداشته‌ شود، آنگاه‌ ذرّیّت‌ اسرائیل‌ نیز زایل‌ خواهند شد تا به‌ حضور من‌ قوم‌ دائمی‌ نباشند» ( ارمیا 31 : 36 ).

خود خداوند عیسی مسیح نیز در حق پابرجا بودن تورات و شریعت خدا هشدار می‌دهد: «¹⁷گمان مبرید که آمده‌ام تا تورات یا صُحُف انبیا را باطل سازم. نیامده‌ام تا باطل نمایم، بلکه تا تمام کنم.¹⁸زیرا هر آینه به شما می‌گویم، تا آسمان و زمین زایل نشود، همزه یا نقطه‌ای از تورات هرگز زایل نخواهد شد تا همه واقع شود.¹⁹پس هر که یکی از این احکام کوچک‌ترین را بشکند و به مردم چنین تعلیم دهد، در ملکوت آسمان کمترین شمرده شود. امّا هر که به عمل آورد و تعلیم نماید، او در ملکوت آسمان بزرگ خوانده خواهد شد» ( متّی 5 : 17 - 19 ).

متأسّفانه بسیاری از کلیساهای امروزی نسبت به شریعت خداوند بی‌تفاوت شده، و با رواج آموزه‌های ضد کتاب مقدّسی، ایمانداران را در مقابل کلام خدا قرار می‌دهند و گوش آنها را به شنیدن شریعت خدا می‌بندند، که نتیجة آن دور شدن ایمانداران از خدا و مکروه شدن دعاهای آنان است.

شاید بشود به جرأت گفت که بزرگ‌ترین دلیل نشنیدن دعاهای بسیاری به خاطر بی‌حرمتی یا رعایت نکردن به کلام و شریعت خداوند است.

 

دعای بدکاران:

«¹²از آن رو كه چشمان خداوند بر عادلان است و گوشهاي او به سوي دعاي ايشان، لیكن روي خداوند بر بدكاران است» ( اوّل پطرس 3 : 12 ).

دیگر از مواردی که باعث رد شدن دعاها می‌گردد آن است که شخص در خود بدی و گناه را به همراه داشته باشد. از ابتدای خلقت آدم، او با اوّلین گناهی که ورزید از حضور خدا دور شد و متعاقباً تمام زمین را در نزد خدا ملعون ساخت.

گناه مانع بزرگ بین خدا و انسان است و این مانع تنها به واسطة فدیة در خداوند عیسی مسیح بود که برداشته شد، حال اگر کسی باز گناه و بدی بورزد روی خدا از او برگردانده می‌شود تا زمانی که این مانع برداشته شود. متأسّفانه در عصر گناه و شرارت، بسیاری تحت تأثیر نیروهای تاریکی و شرارت رجاسات و گناهان زیادی را به عمل می‌آورند و یکی از مشهودترین نمودهای آن، عدم استجابت دعاهای آنان است؛ در حالی که کتاب مقدّس بارها و بارها اعلام کرده که گوش خداوند فقط با دعای عادلان است.

قوم اسرائیل به اهمیّت تأثیر گناه در دور شدن دعاهای کسی در حضور خداوند کاملاً آگاه بودند تا به اندازه‌ای که حتّی آن گدای کورِ مادرزادی که از خداوند عیسی مسیح شفا گرفت نیز به این مهم شهادت می‌دهد و در جمع اعلام می‌دارد: «³¹و می‌دانیم که خدا دعای گناهکاران را نمی‌شنود؛ و لیکن اگر کسی خدا پرست باشد و ارادة او را به جا آرد، او را می‌شنود.³²از ابتدای عالم شنیده نشده است که کسی چشمان کور مادرزاد را باز کرده باشد.³³اگر این شخص از خدا نبودی، هیچ کار نتوانستی کرد» ( یوحنّا 9 : 31 - 33 ).

 

دعای اشتباه:

دیگر از مواردی که خداوند دعا را نمی‌شنود، دعاهای اشتباه است. دعای اشتباه می‌تواند مربوط به نام گیرنده و یا متن دعا باشد. یکی از آنها که عنوان گیرندة دعا است را پیش‌تر توضیح دادیم و این جا فقط به آن اشاره‌ای می‌کنیم.

 

گیرندة دعا:

یک دعا در ابتدا می‌بایست مقصدش مشخّص و با نام خداوند عیسی مسیح شروع شود و در پایان با نام او نیز مُهر گردد؛ حال هر نام و عنوانی مانند: خداوندا، بارالها، پروردگارا، ایزد منان و ... ده‌ها نام دیگر کلاً باطل است، زیرا آیینهای مختلف از این اسامی برای خدایان خود استعمال می‌کنند.

متن دعا:

در متن دعا می‌تواند اشکالات متعدّدی باشد که آن را باطل سازد. در کل کتاب به صورت پراکنده به این موضوعات اشاره شد، و در این جا فقط به یک نمونه اشاره می‌گردد.

روایت فریسی و باجگیر را به یاد بیاورید: «⁹و اين مَثَل را آورد براي بعضي كه بر خود اعتماد مي‌داشتند كه عادل بودند و ديگران را حقير مي‌شمردند.¹⁰كه دو نفر يكي فريسي و ديگري باجگير به هيكل رفتند تا عبادت كنند.¹¹آن فريسي ايستاده بدين طور با خود دعا كرد كه خدايا تو را شكر مي‌كنم كه مثل ساير مردم حريص و ظالم و زناكار نيستم و نه مثل اين باجگير،¹²هر هفته دو مرتبه روزه مي‌دارم و از آن چه پيدا مي‌كنم ده يك مي‌دهم.¹³امّا آن باجگير دور ايستاده نخواست چشمان خود را به سوي آسمان بلند كند بلكه به سينة خود زده گفت: خدايا بر من گناهكار ترحّم فرما.¹⁴به شما مي‌گويم كه اين شخص، عادل كرده شده به خانه خود رفت به خلاف آن ديگر، زيرا هر كه خود را برافرازد، پست گردد و هر كس خويشتن را فروتن سازد، سرافرازي يابد» ( لوقا 18 : 9 - 14 ).

به متن دعای فریسی توجّه کنید! چه چیزهایی در دعای او می‌بینید؟ یک به یک برشمارید: 1- او فرقه‌ای و منحرف شده بود و نامی غیر از یهوه یعنی فریسی بر خود گرفته بود، مانند بسیاری از کلیساهای امروزی؛ 2- او سرمست غرور بوده که یقیناً عادل است و هرگز در اعمال خود تفکّر نمی‌نمود؛ 3- او به غیر از خودش تمام مردم دنیا را باطل می‌دانست، دقیقاً مانند کلیساهایی که امروزه به غیر از خودشان همه را پیروان شیطان می‌دانند و با الفاظ وقیحانه آنان را خطاب می‌کنند؛ 4- در او ریاکاری حتّی نسبت به خداوند بود، وقتی که به روزه‌داری خود اشاره می‌کرد؛ 5- با بیان این که ده یک می‌پردازد به خداوند منّت می‌گذاشت با وجودی که این عمل وظیفة او بوده و اگر انجام نمی‌داد حسب شریعت مجرم محسوب می‌شد، و این کار او ربطی به بخشش نداشت. این یک نمونه از متن یک دعای اشتباه است.

نظیر چنین دعاهای اشتباه را که خداوند به آنها توجّه‌ای نکرده، باز در کتاب مقدّس می‌توان دید. مثلاً هفت روز دعا و روزة داوود برای آن که خداوند از جان فرزند او که ثمرة رابطة نامشروع او با بتشبع بود، بگذرد، در حالی که خداوند قصد و حکم بر هلاک شدن طفل کرده بود. ( به باب 12 کتاب دوّم سموئیل رجوع کنید. ) این دعا و روزه نیز یک نمونه از دعای اشتباه بوده.

 

دعای مقدّسین:

تقدّس ضرورتی است که تمام ایمانداران مسیحی می‌بایست در خود داشته باشند و در آنان گناه و بدی یافت نگردد، زیرا یکی از عواملی که کاملاً دعاها را بی‌نتیجه می‌کند، گناه می‌باشد.

به جز کسانی که برای دعا در حق دیگران دارای عطیّة خاصی می‌باشند، یک شخص تنها از دو موضع می‌تواند دعای خود را به گوش خداوند برساند، البتّه باید اضافه گردد که آن دعا در زمرة دعاهایی نباشد که خداوند از آنها نفرت یا کراهت دارد، یکی از این دو موضع، از جایگاه مقدّسین است که به حضور خداوند می‌رسد.

در مکاشفة خداوند عیسی مسیح که به شاگردش یوحنّا داده، این واقعة آسمانی به تصویر کشیده شده: «³و فرشته‌اي ديگر آمده، نزد مذبح بايستاد با مَجمَري طلا و بخور بسيار بدو داده شد تا آن را به دعاهاي جميع مقدّسين، بر مذبح طلا كه پيش تخت است بدهد،⁴و دودِ بخور، از دست فرشته با دعاهاي مقدّسين در حضور خدا بالا رفت» ( مکاشفه 8 : 3 - 4 ).

مقدّس کسی است که هیچ ناپاکی و شرارتی در او یافت نشود. این که چگونه کسی مقدّس می‌گردد می‌تواند به چند دلیل مختلف باشد، امّا دلیل آن هر چه باشد، چیزی که مهم است در حقیقت امر، آن شخص می‌بایست در نزد خداوند پاک و طاهر و مبرّا از هر گناه و ناپاکی باشد.

قداست و پاکی یکی از عواملی است که دعای شخص به گوش خداوند می‌رسد و آمین گفته می‌شود.

 

دعای با ایمان:

دیگر موضعی که دعاها را به گوش خداوند می‌رساند، دعای با ایمان است. خداوند عیسی مسیح در خصوص دعای با ایمان به شاگردانش متذکّر می‌شود که با این ایمان هر دعایی محقّق می‌شود: «²¹عيسي در جواب گفت: هر آينه به شما مي‌گويم اگر ايمان مي‌داشتيد و شك نمي‌نموديد، نه همين را كه به درخت انجير شد مي‌كرديد، بلكه هرگاه بدين كوه مي‌گفتيد"منتقل شده به دريا افكنده شو"چنين مي‌شد.²²و هر آن چه با ايمان به دعا طلب كنيد، خواهيد يافت» ( متّی 21 : 21 - 22 )

بسیاری می‌گویند"من به خداوند عیسی مسیح ایمان دارم و واقعاً وقتی دعا می‌کنم آن را می‌خواهم، چرا پس نمی‌شود؟"دقیقاً اکثراً همین جا مشکل دارند. چرا نمی‌شود؟ چون با ایمان دعا نمی‌کنند. می‌گویید ایمان داریم؟ شاید! امّا ایمان شما را ندارد، زیرا پیش او نیستید. یعنی چه؟ این یکی از بزرگ‌ترین مشکلات همگان است. در این مجال لازم است تا این نکتة بسیار مهم آشکار گردد.

نکتة اوّل: اوّل به عبارت ایمان خوب دقّت کنید. ایمان در معنی مصطلح به معنی: باور داشتن، اعتقاد داشتن، و اطمینان داشتن است. شما ایمان دارید عیسی خداوند است؛ بله شیطان نیز به این بیش از هر انسانی ایمان دارد؛ امّا آیا شیطان خداوند عیسی را با خود دارد؟ نه. چون ایمان با عمل به سمتش معنی می‌یابد و کامل می‌شود. بسیاری به خداوندی عیسی مسیح ایمان دارند امّا در دل خود باور ندارند که فلان دعایشان محقَّق خواهد شد.

دوستی تعریف می‌کرد، که یکی از دوستانش که بسیار انسان با ایمانی به مسیح است، بر حسب همین کلام خداوند که در بالا ذکر شد، یک شب جلوی پنجرة خانة خود رفت و به درختی که جلوی پنجرة آنها بود و دیدِ خانه را کور کرده بود، نهیب زد و گفت"به نام خداوند عیسی مسیح به تو می‌گویم که به دریا افکنده شوی"بعد پنجره را بست و رفت خوابید. صبح از خواب بیدار شد و به سمت پنجره رفت تا ببیند آیا آن درخت از جایش کنده شد و ناپدید گردید یا نه! وقتی پنجره را گشود دید آن درخت همچنان در جای خودش است. او خنده‌ای کرد و گفت،"از اوّل هم می‌دانستم تو کنده شدنی نیستی"

چه شد؟ او به خداوند عیسی مسیح قطعاً ایمان داشت، امّا به آن عمل که اتّفاق بیفتد هیچ ایمانی نداشت. دقیقاً دعای اکثر ایمانداران به همین شکل است. امّا موضوع ایمان باز عمیق‌تر از اینها است. به نکتة دوّم دقّت کنید.

نکتة دوّم: ایمان از ریشة‌ سامی"یمن"به معنی"راست و درست"است، امّا معنی‌اش به سلامت و ایمنی و خوشبختی نیز تعمیم یافته است. از یمن عباراتی مانند: امن، ایمن، یَمَن ( به معنی سرزمین )، یمانی، ایمان، مؤمن، تأمین، ایمنی، امانت، امین، امنیّت، امان ‌نامه و ... صادر می‌شود.

حال خوب دقّت کنید! خداوند کلمه است و او هر کلمه‌ای را در جایگاه درستش استفاده می‌کند. ایمان هم معنی با عباراتی مانند: سرزمین امن، امنیّت و ... است، ایمان داشتن یعنی داشتن جایگاه امن، یا به عبارتی بهتر، در امنیّت ساکن بودن است. همه می‌دانند به وقت سیلاب امن‌ترین جا بر بالای بلندی است، این را همه می‌دانند؛ امّا! آیا به هنگام سیلاب همه در جای امن ساکن هستند؟

ایمان کتاب مقدّسی تنها به معنی باور داشتن نیست، بلکه اکیداً به معنی قرار گرفتن در جایگاه امن است. مسیح نیامده تا گوسفندانش فقط او را بشناسند، بلکه او می‌گردد تا گوسفندان گم شدة خود را پیدا کند و در مرتعهای امن و آغل خود قرار دهد. شیطان نیز به خداوند عیسی مسیح ایمان دارد که خداوند است، امّا در جایگاه امن او قرار ندارد. متأسّفانه اکثریّت ایمانداران، فقط ایمان دارند، امّا در مکان امن خداوند قرار ندارند زیرا از عقب آواز شبان خود حرکت نمی‌کنند و به صداهای دیگر شبانان کاذب، از مکان امن خارج می‌شوند.

خداوند در خصوص شبانان کاذب و فرقه‌های کذایی در زمانهای آخر می‌فرماید: «⁴عیسی در جواب ایشان گفت: زنهار کسی شما را گمراه نکند!⁵زآنرو که بسا به نام من آمده خواهند گفت که، من مسیح هستم و بسیاری را گمراه خواهند کرد» ( متّی 24 : 4 - 5 ).

دعای با ایمان به آن معنی است که در موضع و مکان امن و حیطة گلّة خداوند قرار بگیرید و از آن موضع دعا کنید؛ آنگاه است که شبان شما دعای شما را می‌شنود و آمین می‌گوید. ورود به این حیطه بسیار سخت است زیرا گلّة خداوند می‌بایست فقط با صدای شبان اعظم خود یعنی خداوند عیسی مسیح حرکت کنند، فقط می‌بایست در اطاعت کامل از کلام خداوند باشند. به صداهای مشابة دیگر، فرقه‌های دیگر، گلّه‌های مشابة کلیسای حقیقی نروند. فقط می‌بایست زیر نام گلّة خداوند عیسی مسیح حرکت کنند. این تنها راه رسیدن به مکان امن، یا همان ایمان حقیقی است که در آن هر دعایی به تحقّق خواهد رسید.

خداوند عیسی مسیح می‌فرماید: «²⁴تا کنون به اسم من چیزی طلب نکردید، بطلبید تا بیابید و خوشیِ شما کامل گردد» ( یوحنّا 16 : 24 ). این تنها بیان کردن یک اسم نیست، بلکه بودن زیر سایة اسم عیسی مسیح است و نه هیچ اسم دیگر، هر اسمی به غیر از عیسی مسیح رد شده است. کلیسایی که هر اسمی به جز نام عیسی مسیح بر خودش بگیرد نه این که در مکان امن ایمان قرار ندارد بلکه رد شدة خداوند است.

در عهد عتیق برای قوم اسرائیل نام یهوه مکان امن بوده. زمانی که همة قوم به سمت بت و خدایان دروغین و نامهای دیگر رفتند، یک مرد به نام ایلیا و با نام یهوه آمد و از مکان امن با تمام دل دعا نمود و آسمان را برای سه سال و نیم بست تا باران نبارد. یعقوب در این خصوص می‌فرماید: «¹⁷الياس مردي بود صاحب حواس مثلِ ما و به تماميِ دل دعا كرد كه باران نبارد و تا مدّت سه سال و شش ماه باران نباريد.¹⁸و باز دعا كرد و آسمان باريد و زمين ثمر خود را رويانيد» ( یعقوب 5 : 17 - 18 ).

امروز خداوند عیسی مسیح آشکار نمود که همان یهوة در عهد عتیق بوده. اگر قوم اسرائیل آن زمان نام یهوه را بی‌حرمت کردند و نامهای دروغین را بر خود گرفتند، متأسّفانه امروز نیز کلیساها نام خداوند عیسی مسیح را بی‌حرمت نموده و ده‌ها نام کفر آمیز دیگر بر خود گرفتند.

هیچ یک از این نامها، نام مکانِ امنِ ایمان به خداوند عیسی مسیح نیست، قرار گرفتن زیر این نامها باعث شنیدن دعاها به گوش خداوند نمی‌گردد. مگر در مواردی بسیار خاص که در کتاب امثال به آن اشاره شده و شرح آن موضوع این کتاب نمی‌باشد.

 

برگرفته از کتاب ارتباط با خدا ؛ نویسنده: لوک رایان

 

این اثر تحت مجوز Creative Commons Attribution 4.0 International ( CC BY 4.0 ) منتشر شده است. استفاده از این اثر تنها در صورتی مجاز است که محتوای اصلی بدون هیچ گونه تغییری حفظ شده و منبع به دقّت ذکر گردد.