مدّت زمان روزه
مدّت زمان روزه
چه قدر باید در روزه ماند؟ غالباً این پرسش برای کسانی که از خداوند مسألت و درخواستی دارند و یا دچار یک گرفتاریِ خاصی شدهاند و منتظر گشایشی از سوی خداوند هستند، مطرح میشود.
جواب این پرسش بسیار کوتاه و ساده است. بله! آن قدر باید در روزه ماند تا نتیجة مطلوب دریافت شود. روزه صرفاً یک عملی نمادین و آیینی نیست، بلکه در لوای آن نیّت و هدفی خاص منظورِ نظر است. از این جهت شخص روزهدار تا حصول به نیّت و هدف خود آن قدر باید در روزه بماند تا خدا برایش مفرّی و گشایشی ایجاد کند، مانند پولس که آن قدر در روزه و عبادت ماند تا این که پس از سه روز، خداوند حنّانیا را به سوی او فرستاد ( اعمال رسولان 9 : 8 - 19 ).
این کاملاً طبیعی است، فردی که نیازمند حقیقی باشد، آرام نمیگیرد تا نیازش برطرف گردد؛ حال هر چه قدر تلاش کند و زجر بکشد و در همان حالِ پریشانی مجبور به صبری طولانی مدّت باشد. در غیر این صورت و رفتاری مغایر با این، نشان از بینیازی و طمّاع بودن آن فرد دارد.
گرسنه میکوشد تا به هر طریقی سیر گردد. برهنة سرمازده میکوشد تا به نوعی گرم شود. و اصولاً هر کسی در زندگی برای نیلِ به مقصود خود، پیوسته در حال تلاش و کوشش است؛ پس عجیب و غیر طبیعی است که کسی، حقیقتاً نیازی داشته باشد و با روزه به حضور خداوند برود ولی هنوز رفع حاجت نشده، از ادامة خواهش خود صرف نظر نماید. چنین کسی از ابتدا نیازمند نبوده و عمل او از روی طمع یا ریاکاری میباشد.
وقتی برای منظوری روزه میگیرید، و یقین دارید که نیّت و خواستة شما خارج از اراده و موجب نفرت و کراهت خدا نیست، آن قدر در روزه با صبر و ایمان بمانید تا از آسمان برایتان گشایش شود. همیشه خدا صدای راستان و عادلان را میشنود.
یادتان باشد پایان روزهای که به جهت برآورده شدن حاجتی از سوی خدا است، یا باید با دریافت موهبتی آسمانی از خدا به پایان برسد و یا برایتان آشکار گردد که از اوّل خواستة شما اشتباه بوده است.
نظرات
ارسال یک نظر